جمهوری دیموکراتیک افغانستان (۱۹۷۸ تا ۱۹۹۲)

در کودتای خونین 30  اپریل 1978 (مصادف به هفتم ثور 1357) که از جانب دست اندرکاران بنام انقلاب هفت ثور یاد شد، ژنرال عبدالقادر که در کودتای پیشین در گرفتن قدرت داوود خان را همکاری کرده بود، در مقابل او قرار گرفت و حزب دیموکراتیک خلق افغانستان را به قدرت رسانید. 

داوود پس از گرفتن قدرت نخست از حزب خلق استقبال نمود و شماری از اعضای این حزب را به صفت وزیر شامل کابینۀ خود ساخت.  نزدیکی داوود با حزب دیموکراتیک خلق باعث انسجام بیشتر اسلامگرایان شد. طرح کودتای اسلامگرایان به ناکامی انجامید و در آشوبی که براه افتاد پنجشیر برای مدت کوتاه بدست ایشان افتاد اما ناکامی برنامه های اسلامگرایان در قسمت های دیگر کشور باعث فرار شان به پاکستان شد.  داوود برای بهبود اوضاع به پاکستان سفر کرد و در تلاش قایم نمودن روابط با کشور های اسلامی شد.  این حرکت او باعث رنجش اعضای حزب دیموکراتیک خلق شد.

تشدید اختلافات میان داوود و شاخه های خلق و پرچم حزب دیموکراتیک باعث تغییر در سیاست او شد و در نتیجه داوود رهبران این حزب را به استثنای حفیظ الله امین زندانی ساخت.  اعضای حزب دیموکراتیک که در دوران خوشبینی داوود به این حزب در دوایر دولتی و اردوی افغانستان جا گرفته بودند تحت رهبری حفیظ الله امین دست به کودتا زدند و قدرت را بدست گرفتند.  داوود با تمام افراد خانواده اش تیرباران شد و پس از پیروزی کودتا نور محمد ترکی رهبر حزب دیموکراتیک خلق افغانستان به حیث رییس شورای انقلابی و رییس شورای وزیران به قدرت رسید.

تانک تخریب شده یکروز پس از کودتای هفت ثور